به نقل از «خبرگزاری آریا»

خوراکي هايي که اصلا چاقتان نمي کند

تاریخ انتشار: ۲ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۷۷۹۲۰۶

خبرگزاري آريا - نبايد با هر چيزي که دل تان مي خواهد سير شويد، بلکه منبع کالري دريافتي نيز بسيار مهم است.

به گزارش جام نيوز، معمولا به افرادي که رژيم دارند، توصيه مي شود تاحدي غذا بخورند که سير شوند. اما مشکل اين است که غذاهاي مختلف تأثير متفاوتي بر احساس سيري يا گرسنگي دارند. به عنوان مثال ممکن است 200 کالري دريافتي از سينه ي مرغ همان تأثيري را داشته باشد که 500 کالري دريافتي از مصرف کيک دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنابراين نبايد با هر چيزي که دل تان مي خواهد سير شويد، بلکه منبع کالري دريافتي نيز بسيار مهم است.

قدرت سيرکنندگي غذاها به چه عواملي بستگي دارد؟
عوامل زيادي بر ارزش سيرکنندگي غذاها مؤثرند. نرخ کالري دريافتي يا سيرکنندگي غذاها را با معياري به نام «شاخص سيري» اندازه گيري مي کنند. شاخص سيري باتوجه به توانايي غذاها در سير کردن افراد و کاهش گرسنگي و کالري دريافتي در ادامه ي روز محاسبه مي شود. بعضي غذاها بهتر از بقيه باعث سيري مي شوند و از پرخوري جلوگيري مي کنند.


غذاهاي سيرکننده شاخص هاي زير را دارند:
حجم بالا: مطالعات نشان داده اند که حجم غذاها تأثير چشمگيري بر قدرت سيري شان دارد. وقتي غذايي محتوي آب يا هوا باشد، بدون افزايش کالري، حجمش افزايش مي يابد.

پروتئين بالا: تحقيقات نشان داده اند که قدرت سيري پروتئين، بيشتر از چربي و کربوهيدرات است. بنابراين غذاهاي با پروتئين زياد، نسبت به غذاهاي کم پروتئين سيري بيشتري ايجاد مي کنند و کالري دريافتي را کاهش مي دهند.

فيبر بالا: فيبر باعث افزايش حجم غذا مي شود و احساس سيري را در پي دارد. همچنين سرعت حرکت غذا را در دستگاه گوارش کاهش مي دهد و به اين ترتيب، فرد ديرتر احساس گرسنگي مي کند.

تراکم انرژي پايين: مفهوم اين عبارت کم بودن کالري يک غذا به نسبت وزنش است. غذاهايي که تراکم انرژي پاييني دارند، به شما کمک مي کنند با دريافت کالري کمتري احساس سيري کنيد.

بنابراين با خوردن غذاهايي که ويژگي هاي بالا را داشته باشند، مي توانيد زودتر سير شويد و کالري دريافتي تان را کاهش دهيد. در اينجا ما 12 غذا معرفي مي کنيم که بدون ترس از چاق شدن مي توانيد با خيال راحت آنها را ميل کنيد.


1. سيب زميني آب پز
سيب زميني کربوهيدرات زيادي دارد و به همين علت، بسياري آن را از رژيم لاغري شان حذف مي کنند. اما اين کار اشتباه است؛ سيب زميني سرشار از ويتامين ها، فيبر و ساير مواد مغذي است.


سيب زميني محتوي نوعي نشاسته به نام نشاسته ي مقاوم (نشاسته ي مقاوم به هضم) است. نشاسته ي معمولي در هر گرم 4 کالري انرژي توليد مي کند، درحالي که اين عدد براي نشاسته ي مقاوم به هضم نصف آن عدد يعني 2 کالري در هر گرم است. نشاسته ي مقاوم در دستگاه گوارش مانند فيبر محلول عمل کرده و موجب سيري مي شود. به همين دليل، افزودن اين نوع نشاسته به وعده هاي غذايي راهي مناسب براي کاهش کالري دريافتي است.


نکته ي جالب توجه اين است که نشاسته ي مقاومِ موجود در سيب زميني پس از خنک شدن افزايش مي يابد و سيب زميني خاصيت سيرکنندگي بيشتري پيدا مي کند. مطالعات نشان داده اند اگر سيب زميني پس از خنک شدن دوباره گرم شود و اين کار چندين بار تکرار شود، خاصيت سيرکنندگي سيب زميني بيشتر هم مي شود.


در مطالعه اي توانايي سيرکنندگي 38 غذا مورد بررسي قرار گرفت که دراين ميان سيب زميني آب پز بيشترين خاصيت سيرکنندگي را داشت. جالب اينکه توانايي سيرکنندگي سيب زميني سرخ کرده تنها يک سوم سيب زميني آب پز است.


2. تخم مرغ کامل
تخم مرغ يکي از غذاهايي است که در گذشته تبليغات زيادي عليه آن صورت گرفته است، درحالي که غذايي بسيار سالم و سرشار از مواد مغذي است. بيشتر مواد مغذي موجود در تخم مرغ ازجمله نزديک به نيمي از پروتئين آن در زرده ي تخم مرغ قرار دارد. تخم مرغ از نظر دارابودن پروتئين، ماده ي غذايي کاملي است، به اين معنا که تخم مرغ محتوي هر 9 اسيد آمينه ي ضروري است.


علاوه بر اين خواص، تخم مرغ خاصيت سيرکنندگي بالايي دارد. براساس نتايج يکي از مطالعات، کساني که صبح ها تخم مرغ مصرف مي کنند، در مقايسه با کساني که بِيگِل (نوعي نان دوناتي شکل) مي خورند، احساس سيري بيشتري مي کنند و در طول روز کالري کمتري دريافت مي کنند. همچنين اين افراد شاخص توده ي بدني شان کاهش يافته و وزن بيشتري از دست مي دهند.


3.فرنيِ بلغور جو دوسر
شما مي توانيد فرني اي برپايه ي بلغور جو دوسر درست کنيد و آن را معمولا به عنوان صبحانه مصرف کنيد. اين غذا قدرت سيرکنندگي بالايي دارد و در جدول سيرکننده ترين غذاها رتبه ي سوم را به خود اختصاص داده است. دليل اين ويژگيِ جو دوسر توانايي آن در جذب آب و فيبر بالاست.


جو دوسر منبعي غني از نوعي فيبر محلول به نام بتاگلوکان است که به کُندشدن حرکت مواد غذايي در دستگاه گوارش و افزايش جذب کربوهيدرات کمک مي کند. جو دوسر در مقايسه با غلات صبحانه قدرت سيرکنندگي بيشتري دارد و مي تواند کالري دريافتي را در ادامه ي روز کاهش دهد.


4. سوپ هاي با پايه ي گوشتابه (سوپ آبکي)
به طور کلي قدرت سيرکنندگي مايعات کمتر از مواد غذايي جامد است. اما مطالعات نشان داده اند سوپ ها به نسبت مواد غذايي جامد با ترکيبات مشابه، قدرت سيرکنندگي بيشتري دارند. در مطالعه اي مشاهده شد که مصرف سوپ در ابتداي وعده ي غذايي مي تواند کالري دريافتي در آن وعده را تا 20درصد کاهش دهد.


مطالعات حاکي از آن است که مصرف مرتب سوپ مي تواند کالري دريافتي را کاهش دهد، احساس سيري بيشتري به وجود بياورد و به مرور زمان به کاهش وزن کمک کند. سوپ هاي با پايه ي گوشتابه از سوپ هايي با پايه ي خامه قدرت سيرکنندگي بيشتري دارند.


5. حبوبات
حبوبات را به فيبر و پروتئين بالايشان مي شناسند، مانند لوبيا، نخود و عدس. اين ويژگي ها در کنار تراکم انرژي پايين، آنها را به غذايي سيرکننده و مناسب براي کاهش وزن تبديل کرده است.


مطالعات نشان مي دهند قدرت سيرکنندگي لوبيا، نخود فرنگي، نخود و عدس 31درصد بيشتر از نان، پاستا و ماکاروني است.


6. سيب
سيب بخش مهمي از رژيم هاي غذايي سالم است. مطالعات متعددي از نقش سيرکنندگي ميوه جات و قدرتشان در کاهش وزن حکايت دارند. در ميان ميوه ها، سيب بيشترين شاخص سيري را دارد.


سيب حاوي نوعي فيبر محلول به نام پکتين است که مي تواند سرعت گوارش را به طور طبيعي کاهش داده و باعث سيري شود. همچنين 85درصد سيب را آب تشکيل مي دهد. به لطف مقدار بالاي آب، حجم اين ماده ي غذايي بدون افزايش کالري، افزايش مي يابد و اين به سيري کمک مي کند.


البته قابليت سيرکنندگي سيب مختص زماني است که ميوه به طور کامل مصرف شود. آب سيب يا پوره ي آن قدرت سيرکنندگي ميوه ي کامل را ندارد و توصيه مي کنيم براي لاغري سيب را به طور کامل ميل کنيد.


در مطالعه اي، خاصيت سيرکنندگي سيب کامل، سس سيب و آب سيب پيش از صرف وعده ي غذايي با يکديگر مقايسه شد. نتيجه ي اين مطالعه نشان مي داد کساني که سيب کامل خورده بودند، نسبت به کساني که قبل از غذا سس سيب مصرف کرده بودند، 91 کالري کمتر دريافت کرده اند. اين عدد در مقايسه با مصرف آب سيب پيش از وعده ي غذايي به 150 کالري مي رسيد.


مصرف سيب در مقايسه با ساير ميوه ها تأثير بيشتري در سيري دارد.


7. مرکبات
مرکبات نيز مانند سيب محتوي فيبر محلول پکتين هستند و مي توانند باعث افزايش سيري فرد شوند. ويژگي مثبت ديگر مرکبات، داشتن مقدار زيادي آب است، به طوري که پرتقال و گريپ فروت محتوي 87درصد آب هستند و اين باعث مي شود بدون افزايش کالري به سيري کمک کنند.


گريپ فروت در بسياري از رژيم هاي غذايي ديده مي شود. در مطالعه اي به شرکت کنندگان سه بار در روز و پيش از صرف وعده ي غذايي نصف گريپ فروت داده شد. اين کار به مدت شش هفته ادامه پيدا کرد. پس از اين دوره، در شرکت کنندگان کاهش ملايم وزن و کاهشي چشمگير در اندازه ي دور شکم ديده مي شد.


مصرف گريپ فروت يا آب آن پيش از وعده ي غذايي و زماني که با کاهش کالري دريافتي همراه شود، مي تواند 7٫1درصد بيشتر وزن را کاهش دهد. اين کاهش به طور عمده به شکل کاهش چربي و کاهش اندازه ي دور شکم مشاهده مي شود. اين نتايج فقط منحصر به گريپ فروت نيست، زيرا مصرف آب نيز پيش از وعده هاي غذايي تأثير مشابهي در کاهش وزن دارد.


8. ماهي
ماهي سرشار از اسيدهاي چرب امگا3 است که باعث افزايش سيري در افراد چاق يا داراي اضافه وزن مي شود. همچنين ماهي ها پروتئين باکيفيتي دارند که در سيري مؤثر است.


در ميان غذاهاي سرشار از پروتئين، ماهي بالاترين شاخص سيري را دارد و در تمام مواد غذايي موجود در آزمون، رتبه ي دوم را پس از سيب زميني آب پز داراست.


مطالعات صورت گرفته نشان مي دهند قدرت سيرکنندگي ماهي به طور چشمگيري بيشتر از مرغ و گوشت است. نتيجه ي مطالعه ي ديگري نشان مي دهد کساني که در وعده ي غذايي شان ماهي مي خورند، دريافت کالري شان در وعده ي غذايي بعدي 11درصد کمتر از کساني است که گوشت گاو مصرف مي کنند.


9. گوشت لُخم
گوشت لخم سرشار از پروتئين است و قدرت سيرکنندگي بالايي دارد. درواقع کالري دريافتي در رژيم هاي غذاييِ سرشار از پروتئين، به نسبت رژيم هاي غذايي کم پروتئين کمتر است.

چندي پيش در مطالعه اي، محققان دست به مقايسه ميان دو گروه از افراد زدند: کساني که در وعده ي ناهارشان گوشت مصرف کرده بودند، و کساني که در وعده ي ناهار کربوهيدرات بالايي مصرف کرده بودند. نتايج نشان مي داد کساني که ناهار پروتئيني خورده بودند، در وعده ي شام 12درصد کالري کمتر دريافت کرده بودند.


در ميان منابع غذايي سرشار از پروتئين، گوشت گاو از لحاظ شاخص سيري پس از ماهي در رتبه ي دوم قرار دارد. گوشت صاف گاو به نسبت گوشت صاف مرغ قدرت سيرکنندگي بالاتري دارد.


10. پنير کوتاژ (پنير کلبه)
پنير کوتاژ پروتئين بسيار زيادي دارد، ولي ميزان کالري آن اندک است. همچنين سرشار از موادي مغذي مانند ويتامين B، کلسيم، فسفر و سلنيم است. اين ويژگي ها پنير کوتاژ را به غذايي عالي براي کاهش وزن تبديل کرده است. براساس نتايج به دست آمده از يک مطالعه، قدرت سيرکنندگي پنير کوتاژ مشابه تخم مرغ است.


11. سبزيجات
سبزيجات پرحجم اند، ولي کالري شان کم است. همچنين سرشار از مواد مغذي و ترکيبات گياهي مفيدي هستند که وجودشان لازمه ي رژيم هاي غذايي سالم است. علاوه براينها، سبزيجات آب و فيبر زيادي دارند و به سيري کمک مي کنند.


مطالعات نشان مي دهند مصرف سالاد (مخصوصا پيش از غذا) در سيري و دريافت کمتر کالري مؤثر است. آزمايشي نشان مي دهد کساني که قبل از غذا سالاد ميل کنند، 7 تا 12درصد کمتر کالري دريافت مي کنند.


در مطالعه ي ديگري مشاهده شد که مصرف سالاد پيش از وعده ي غذايي، در مقايسه با مصرف آن در حين غذا، جذب سبزيجات را 23درصد افزايش مي دهد. براي اينکه سالاد مصرفي تان سالم و کم کالري باشد، در آن از مواد غذايي پرکالري و سس ها استفاده نکنيد.


12. ذرت بوداده
ذرت بوداده از غلات کامل درست مي شود و به نسبتِ بسياري از ميان وعده ها فيبر بيشتري دارد. همچنين خوارکي نسبتا حجيمي است و مي تواند با کالري اندکِ خود حجم زيادي از معده تان را اشغال کند و باعث سيري شود.


تحقيقات حاکي از آن اند که ذرت بوداده نسبت به ميان وعده هاي معروف مانند چيپس سيب زميني، قدرت سيرکنندگي بيشتري دارد. درست کردن ذرت در خانه بهتر است، زيرا ذرت هاي بسته بندي شده سرشار از افزودني هاي ناسالم و نمک هستند.



2024

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۷۷۹۲۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حد کم کردن وزن کجاست؟ نگاهی به شیوه‌های مرسوم در کاهش و تثبیت وزن

صدای ایران از یورونیوز-چه با کمک دارو‌های مؤثر جدید لاغر شوید، چه بعد از جراحی لاغری وزن کم کنید، چه ورزش کنید و کالری بسوزانید، روزی می‌رسد که اعداد روی ترازو دیگر پایین نمی‌آیند و شما به محدودیت کاهش وزن برخورد می‌کنید. اما این حد کجاست؟

به گزارش شبکه سی‌ان‌ان، در یک مطالعه جدید، کوین هال، پژوهشگری در مؤسسه ملی بهداشت که کارشناس اندازه‌گیری متابولیسم و تغییر وزن است، بررسی‌ای انجام داد تا ببیند به طور معمول چه زمانی کاهش وزن متوقف می‌شود و این موضوع چه ارتباطی با روش کاهش وزن افراد دارد.

او با استفاده از داده‌های حاصل از آزمایش‌های بالینی باکیفیت از روش‌های مختلف کاهش وزن، این داده‌ها را به مدل‌های ریاضی تقسیم کرد تا بفهمد چرا افرادی که وزن کم می‌کنند از جایی به بعد آن را متوقف می‌سازند.

او دریافت که بخشی از دلیل مؤثر بودن جراحی بای پس معده و دارو‌های جدید کاهش وزن مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید این است که زمان لازم برای رسیدن به پایداری وزن دو برابر می‌شود. در واقع در این روش نسبت کاهش کالری، افراد می‌توانند برای مدت طولانی‌تری کاهش وزن را ادامه دهند.

بدن با تلاش برای حفظ تعادل بین کالری‌هایی که می‌خوریم و کالری‌هایی که می‌سوزانیم وزن را تنظیم می‌کند. وقتی کالری مصرف می‌کنیم یا کاهش می‌دهیم و شروع به سوزاندن انرژی ذخیره شده خود می‌کنیم، اشتها به ما می‌گوید که بیشتر بخوریم. مطالعات هال نشان داده است که هر چه فرد وزن بیشتری از دست بدهد، اشتها قوی‌تر می‌شود تا زمانی که با تمام کار‌های سختی که در وهله اول برای از دست دادن وزن انجام داده، مقابله کند.

این مکانیسم واکنشی برای اجداد شکارچی انسان ارزشمند بوده است، اما برای انسان‌های مدرن که دسترسی آسان به غذا‌هایی با انرژی متراکم دارند، به خوبی کار نمی‌کند.

هال برای مطالعه مسیر کاهش وزن تنها با استفاده از محدودیت کالری، کاهش وزن مشاهده شده را مدلسازی کرد. او به طور تصادفی ۲۳۸ بزرگسال را به گروه تقسیم کرد. یک گروه به مدت دو سال از یک رژیم غذایی با محدودیت ۲۵ درصد کالری پیروی کردند و گروه دیگر به خوردن مطابق معمول پرداختند. این مطالعه که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ با مشارکت مؤسسه ملی بهداشت انجام شد نشان داد افراد گروهی که کالری را کاهش دادند به طور متوسط حدود ۱۶پوند وزن از دست دادند، اما گروهی که رژیم غذایی معمولی خود را دنبال کردند حدود ۲ پوند اضافه وزن داشتند.

اگرچه افرادی که در این تحقیق شرکت کردند به مدت دو سال به تلاش خود ادامه دادند، اما کاهش وزن آنها تقریباً در حدود ماه دوازدهم متوقف شد، زیرا اشتهای آنها برای مقابله با چاقی افزایش یافت.

هال اشاره می‌کند که در مطالعه خود به میانگین‌ها پرداخته است. زمان کاهش وزن ممکن است بسته به فرد متفاوت باشد.

مدل هال پیش‌بینی کرد که برای دستیابی به کاهش وزن گزارش‌شده در آن مطالعه، افرادی که رژیم‌شان با ۲۵۰۰ کالری در روز شروع می‌شد، باید بیش از ۸۰۰ کالری در روز کاهش می‌دادند. به این ترتیب بدن آنها این گونه پاسخ داد که باید به ازای هر کیلوگرم وزنی که از دست داده‌اند، روزانه حدود ۸۳ کالری بگیرند.

یک کیلوگرم حدود ۲.۲ پوند است. به ازای هر ۲.۲ پوند کاهش وزن داوطلبان در این تحقیق، اشتهای آنها با درخواست ۸۳ کالری بیشتر در روز پاسخ داده شد. میانگین کاهش وزن گزارش شده در این مطالعه ۷.۵ کیلوگرم یا ۱۶ پوند بود و این به معنی آن است که در کمترین وزن خود، احساس نیاز به خوردن ۶۲۲ کالری بیشتر در روز نسبت به قبل از شروع کاهش وزن داشتند.

اما آنها در واقع ۶۲۲ کالری اضافه در روز نمی‌خوردند بلکه این مقدار اشتهای بیشتری است که احساس می‌کردند به آن نیاز دارند، در حالی که همان تلاشی را می‌کردند که در ابتدا برای کاهش ۸۰۰ کالری در روز انجام می‌دادند.

هال گفت در پایان این مطالعه، شرکت‌کنندگان به همان اندازه که در ابتدا تلاش می‌کردند برای مقاومت در برابر غذا تلاش می‌کردند، اما به جای ۸۰۰ کالری که هدف آنها بود، فقط توانستند حدود ۲۰۰ کالری در روز کاهش دهند؛ و این باعث شد که روند کاهش وزن آنها متوقف شود.

دکتر کریستوفر گاردنر، مدیر مطالعات تغذیه در مرکز تحقیقات پیشگیری استنفورد، قبلاً به سی‌ان‌ان گفته بود که روند کاهش وزن هر چه پیشتر می‌رود سخت‌تر می‌شود. زیرا بدن افراد به آن واکنش نشان می‌دهد و از نظر متابولیک کارآمدتر می‌شوند؛ و بنابراین همان کسری کالری این کار را برای شما انجام نمی‌دهد. به همین دلیل است که کاهش وزن افراد رفته رفته متوقف می‌شود.


در مدل هال، از آنجایی که افراد وزن بیشتری از دست دادند، اشتهایشان برگشت و حدود ماه ۱۲، کاهش وزن را متوقف کردند.

دارو‌های سماگلوتید و تیرزپاتید که با تقلید از هورمون‌های روده به افراد در کاهش وزن کمک می‌کنند، باعث ایجاد محدودیت بیشتری کالری شدند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده تزریق تیرزپاتاید را تأیید کرده است. این اولین و تنها داروی چاقی در نوع خود است که هم جی‌آی‌پی (پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز) و هم جی‌ال‌پی-۱ را فعال می‌کند.

اما مهم‌تر از همه آن که این دارو‌ها فقط بر تعداد کالری‌هایی که افراد از رژیم غذایی خود حذف می‌کنند تأثیر نداشتند. آنها همچنین تعداد کالری‌هایی را که بدنشان باعث می‌شد با کاهش وزن دوباره غذا بخورند، کاهش دادند و در واقع اشتهایشان را ضعیف کردند. با کاهش اشتهای خود به نصف، آنها توانستند وزن خود را برای مدت طولانی‌تری کاهش دهند، به طور متوسط یک سال بیشتر در مقایسه با محدودیت کالری به تنهایی و بدون دارو. به طور کلی روند کاهش وزن در افرادی که از دارو‌های کاهش وزن استفاده می‌کنند در حدود سال دوم متوقف می‌شود.

عمل جراحی کاهش وزن قوی‌ترین اثر را داشت و افراد را بر آن داشت که روزانه حدود ۳ هزار و ۶۰۰ کالری از رژیم‌های غذایی خود حذف کرده و به ازای هر کیلوگرم کاهش وزن، فقط ۵۸ کالری دریافت کنند. افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته بودند، یک سال دیرتر به وضعیت پایدار می‌رسند که نشان می‌دهد این جراحی اشتهای آنها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

هال می‌گوید استفاده از دارو‌هایی مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید و مداخلاتی مانند جراحی کاهش وزن زمان لازم برای رسیدن به توقف کاهش وزن را طولانی‌تر می‌کند، اما از وقوع کامل آن جلوگیری نمی‌کند.

هال گفت: «آنچه که در حال رخ دادن است این است که افراد هر چقدر هم وزن از دست بدهند، همچنان افزایش اشتها را تجربه می‌کنند.»

او در عین حال تصریح کرد اگر دارو یا درمانی به طور کامل اشتها را از بین ببرد، خطرناک خواهد بود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است فرد تا آن قدر از خوردن سر باز بزند که بمیرد.

این مطالعه همچنین به اصلاح برخی از ایده‌ها در مورد اینکه چرا افراد از کاهش وزن خودداری می‌کنند کمک می‌کند.

به عنوان مثال، یک نظریه این است که کاهش وزن به متابولیسم آسیب می‌رساند، بنابراین افراد در هنگام استراحت کالری بسیار کمتری نسبت به زمانی که شروع کردند می‌سوزانند و می‌توانند به راحتی وزن خود را به دست آورند.

هال می‌گوید متابولیسم پس از کاهش وزن کاهش می‌یابد، اما نه آن قدری که بتوان با آن زمان توقف کاهش وزن را دریافت.

او این تصور را که اثر دارو‌ها در نهایت متوقف می‌شود، رد می‌کند و می‌گوید: «دلیل توقف کاهش وزن آن است که در نقطه‌ای، اثر دارو‌ها باعث افزایش اشتها می‌شود.»

هال گفت: «یک چیز بسیار رایج دیگر در حال حاضر این است که بعضی می‌گویند با جراحی چاقی، آن قدری که فکر می‌کردند وزن‌شان کم نشده است، از پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ استفاده می‌کنند، یعنی باز هم تن به مداخله بدنی دیگری می‌دهند.»

این پژوهشگر می‌افزاید: «هر مسیری را که انتخاب کنید، یک وضعیت پایدار برای حفظ کاهش وزن مورد نیاز است؛ بنابراین ایده خوبی است که در نظر بگیرید آیا می‌توانید کاری را که انجام می‌دهید برای مدت طولانی ادامه دهید یا نه.»

افرادی که پس از کاهش کالری روند کاهش وزن‌شان متوقف می‌شود، احتمالاً می‌توانند با محدود کردن بیشتر کالری یا اضافه کردن ورزش به روال خود، از آن مرحله عبور کنند. هال در این زمینه می‌گوید: «هر کاری که انجام می‌دهید، باید به آن ادامه بدهید؛ بنابراین شما باید از مداخله در سبک زندگی برای بقیه زندگی خود راضی باشید.»